Artykuł zawiera treści drastyczne

Vigilant Citizen, tłumaczenie Radtrap

Kim Noble jest rzadkim przypadkiem osoby która przetrwała oparte na traumie programowanie umysłu. Posiada ona 13 różnych nie wiedzących o sobie nawzajem osobowościach które łączy jedno: wszystkie malują. Przez większość swego życia cierpiała na dysocjacyjne zaburzenie tożsamości i zaburzenia osobowości (ang. DID i MPD), będące rezultatem niezwykle traumatycznych przeżyć w dzieciństwie. Każda z jej alter ego maluje w innym stylu lecz ich wszystkie prace łączy jedno: pokazują mroczny świat w którym odbywa się programowanie umysłu, poczynając od obrzydliwych technik tortur do okultystycznej symboliki. Przypatrzymy się pracom tej unikalnej artystki odsłaniającym światu tajemnice ukrywane przed opinią publiczną.

Wiele artykułów na stronie vigilantcitizen pokazuje przykłady symboliki kontroli umysłu w popkulturze. Sesje zdjęciowe, teledyski i filmy często z jednej strony trywializują tą symbolikę, a z drugiej ukazują jako coś trendy poprzez łączenie jej z gwiazdami i modnymi wydarzeniami. Nie zmienia to jednak faktu że te odwołania gloryfikują jedną z najbardziej obrzydliwych praktyk znanych ludzkości: opartym na traumie programowaniu umysłów, znanym też jako Monarch. Wywodzący się z tajnego projektu CIA o nazwie MK-Ultra, program Monarch stosuje wobec swych ofiar najbardziej sadystyczne tortury (więcej szczegółów w artykule w języku angielskim Origins and Techniques of Monarch Mind Control. Możesz sprawdzić też artykuł o MK-Ultra wspominający o ojcu chrzestnym tych technik: Josephie Mengele i przeszłości Juliana Assange).

Prace Kim Noble pokazują życie ofiary programowania oczami aż 13 różnych osobowości. Podczas gdy kilka z tych “osób” maluje raczej spokojne krajobrazy i scenki, pozostałe ukazują najbardziej przerażające aspekty tych praktyk, takie jak tortury, elektrowstrząsy, wykorzystywanie seksualne, dehumanizację i mroczne rytuały okultystyczne. Historie opowiadane przez te obrazy są prawie nie do pojęcia dla przeciętnego człowieka, jednakże musiały dotyczyć Kim Noble ponieważ potwierdzają wyznania innych ludzi ocalałych po Monarchu. Obrazy te nie tylko pokazują szczegóły ohydnych praktyk stosowanych przez organizacje związane z ukrytymi “elitami”, ukazują też symbolikę która każdego dnia jest nam wręcz rzucana w twarz przez mass media należące do wielkich korporacji. Przyjrzyjmy się życiu i pracom Kim Noble.

Kim (jest) Noble

Odnoszę wrażenie że sama Kim miałaby problem w odpowiedzeniu na te pytanie. Oto jej biografia znaleziona na oficjalnej stronie internetowej.

“Kim Noble  jest kobietą która od czasu gdy skończyła 14 lat, kolejnych 20 spędzała na przemian w i poza szpitalem, do momentu gdy skontaktowała się z dr Valerie Sinason i dr Robem Halem z Tavistock i Kliniki Portman. W roku 1995 rozpoczęła terapię podczas której zdiagnozowano u niej dysocjacyjne zaburzenia tożsamości (wcześniej zwane zaburzeniami osobowości wielokrotnej). Zaburzenie to wynika z potrzeby poradzenia sobie z niewysłowionym cierpieniem. Główna osobowość rozpada się na kilka części oddzielonych od siebie barierą amnezji. Jest to zaburzenie wzbudzające wiele kontrowersji, Kim jednak ma za sobą 2 lata szczegółowych badań prowadzonych przez czołowego profesora psychologii z UCL, Johna Mortona, który stwierdził że poszczególne osobowości Kim nie wiedzą o sobie nawzajem a ona sama ma wątpliwy zaszczyt reprezentowania najjaskrawszego, brytyjskiego przykładu prawdziwego rozszczepienia osobowości.

Nie mając wcześniejszej edukacji artystycznej, Kim i jej 13 osobowości  wykazały zainteresowanie malarstwem od roku 2004, gdy spędziła krótki czas na terapii malarskiej. Tych 13 artystów posiada swój własny i unikaly styl, a ich prace zajmują się szerokim wachlarzem tematów – od pustynnych i morskich krajobrazów, malowideł abstrakcyjnych, kolaży, do obrazów ukazujących traumatyczne sceny. Osobowości te nie zdają sobie sprawy że dzielą jedno ciało z innymi artystami.

Niezwykła jest jakość tych prac oraz szybkość ich  postępów w nauce. Od czasu gdy zaczęły malować 5 lat temu, mają już za sobą 17 udanych, pojedyńczych wystaw oraz udział w tej samej ilości wystaw grupowych (…)
- kimnoble.com

Pomimo tego że żyje z 13 innymi osobami – przejmującymi losowo kontrolę nad jej ciałem -Kim Noble może cieszyć się z prowadzenia w miarę normalnego życia. Dzięki temu że programowanie skończyło się u niej za młodu, Kim mogła się “przystosować” do normalnego życia. Ma nastoletnią córkę Aimee, wychowaną głównie przez matczyną alter ego imieniem Bonny.

Ostatnimi latami Kim Noble cieszyła się zainteresowaniem ze strony mediów, była bohaterką artykułów w gazetach takich jak The Telegraph, The Guardian, The Independent i kilku innych. Wystąpiła też wOprah Show, gdzie widać było jak przełącza się między osobowościami. Tak jak można się domyśleć, media starają się tuszować prawdziwe przyczyny stanu Kim, skupiając się głównie na niezwykłości jej przypadku. Przyczyny dla których stała się tym kim jest, kontrola umysłu i związane z nią praktyki szczegółowo opisywane w jej pracach, są praktycznie nie poruszane.

Większość artykułów i wywiadów z Kim gloryfikuje jej odwagę, jednak żaden z nich nie odważa się omówienia głównego przesłania jej prac i systemu który opisują. Wiele z prac Noble  ukazuje straszliwe sceny zorganizowanej i systematycznej przemocy, tortur i molestowania dzieci pomieszanych z okultystyczną symboliką. Wykazują one jasno że trauma przez którą przeszła nie jest związana z sadystycznym ojcem, lecz z zorganizowaną grupą przetrzymującą wiele dzieci. Jedynym artykułem związanym z tematem MK-Ultra w pracach Noble który znalazłem to The Art of Dissociation ze świetnej strony Pseudo-Occult Media. W większości gazet prace Kim Noble stają się tylko przykładami sztuki outsiderów (popularny termin propagowany przez światek artystyczny, określający sztukę wykonywaną przez ludzi z problemami psychicznymi). Większość obserwatorów jest zafascynowana różnym stylem obrazów, wydawałoby się jednej osoby, łatwo jest jednak zauważyć że jej prace jako całość opisują jej przeszłość ofiary programu Monarch.

“Prawdziwa” Kim nie pamięta cierpień które przeżyła – jednak wiele z jej osobowości alternatywnych tak, i wyrażają to w swojej sztuce.

“Każda z osobowości Kim jest całkowicie odrębnym artystą: Patricia maluje pustynne pejzaże, Bonny tańczące roboty lub “zmrożonych” ludzi, Suzy bez ustanku maluje klęczącą matkę, Judy wielkie, konceptualne obrazy podczas gdy Ria przedstawia traumatyczne scenki z udziałem dzieci.

Przerażające obrazy związane są z przyczynami niezwykłych zaburzeń Kim: rozszczepienie tożsamości jest formą obrony. Osobowość rozpada się w dzieciństwie z powodu nieustającego cierpienia. Liczba alternatywnych osobowości zazwyczaj uzależniona jest od długości trwania tego okresu. Sama Kim nie pamięta molestowania jako dziecko – przez lata była chroniona przez swoje alter ega.

“Powiedziano mi że byłam molestowana. Na dzień dzisiejszy jest to dla mnie za dużo by sobie z tym poradzić. Wpada jednym uchem i wypada drugim. To nie jest dobry pomysł mówić mi coś czego nie chce wiedzieć – w każdym razie, nie będzie przełącznika.”

Kim ma dobre powody by obawiać się prawdy o swojej przeszłości, możliwym jest że gdy uzyska zbyt dużo informacji nie będzie w stanie poradzić sobie z tym wszystkim i zapadnie się w sobie. Zdarzyło się to już dwa razy w przeszłości. (omega)

W tym momencie robi się jeszcze ciekawiej – gdyż Kim wcale nie jest Kim. Osobowością z którą przeprowadzam wywiad jest Patricia, to ona zajmuje się życiem swoim [Kim] i córki Aimee, lecz nie zawsze była osobowością dominującą. Przed Patricią władzę trzymała Bonny, a dwa lata przed Bonny dominowała Hayley.

Kim przygląda mi się z uwagą podczas wyjaśniania tej sytuacji: “Widzisz, Kim jest tylko ciałem. Nie ma już Kim – ona się kompletnie rozpadła. Reagujemy na imię Kim, ale ja jestem Patricia. Gdy ludzie wołają na nas Kim, podejrzewam że większość z nas uważa że to jakaś ksywka, lecz gdy ktoś już “nas” pozna, stara się unikać używania imion w konwersacji.”

Ze wszystkich osobowości które współdzielą Kim, kilka jest bardzo łatwo rozpoznawalnych: jest tam 15-letnia Judy -anorektyczka i bulimiczka, matczyna Bonny, religijna Salome, przygnębiona Ken, czułe Hayley, Dawn, Patricia i cicha MJ. Jest też kilka dzieci jakby “zatrzymanych w czasie”. Kilka z tych osobowości alternatywnych wie o rozszczepieniu tożsamości, lecz reszta nie – lub odmawia akceptacji tego faktu.

“Judy nie wierzy w zaburzenie tożsamości” -wyjaśnia “Kim”.

“Jest tylko nastolatką i nazywa naszą terapeutkę wariatką gdy ta próbuje jej to wyjaśnić. Jest taka młoda, nawet nie uznaje Aimee za swoją córkę. Wie o mnie i uważa mnie za okropną matkę gdyż nigdy nie ma mnie przy Aimee. Dla niej jest czymś normalnym by ciągle przychodzić i odchodzić(…)”

Istnieją pewne “przełączniki” które mogą wymusić przemianę, a Kim po czasie nauczyła się ich unikać – to jednak nie powstrzymuje jej przed przełączaniem się 3 lub 4 razy dziennie.”
- The Independent, “Kim Noble, a Woman Divided”

Przyjrzyjmy się niektórym pracom namalowanym przez rozszczepione osobowości Kim. Każda z nich daje nam inne spojrzenie na mroczny świat programu Monarch. Stali czytelnicy znajdą tam wiele symboliki używanej w naszej popkulturze.

Uwaga: wiele z tych obrazów przedstawia sceny drastyczne, które nie powinny być oglądane przez młodszych czytelników i ludzi wrażliwych.

Bonny

Bonny, która była osobowością dominującą Kim przez kilka lat, jest ciepłą i matczyną postacią. Większość jej dzieł portretuje ludzi jako roboty/kukły – co jest jednym ze sposobów na opisywanie ofiar/niewolników kontroli umysłu. Inne obrazy są powiązane z Monarch bardziej bezpośrednio, tak jak ten poniższy o nazwie “I’m Just Another Personality”(Jestem Tylko Kolejną Osobowością)

“Jestem Tylko Kolejną Osobowością” reprezentuje rozszczepienie na kilka różnych osobowości. Środkowa postać staje się tylko “kolejną osobowością”. Zawiązano jej oczy. Nic nie widzi, tak jak ofiary które nie dostrzegają swojego stanu.

Tego typu obrazy możemy znalezć w kulturze popularnej, w obrazach reprezentujących symbolikę programowania umysłu.

Kolejny obraz Bonny o nazwie  I-Test

“I-Test” przedstawia pustą twarz bez emocji z wyłupionym okiem. Czaszka jest pęknięta tak jak pęknięta jest osobowość. Jedno z oczu jak podejrzewamy jest wyłupione. Symbolika ukrytego/brakującego oka jest niezwykle ważna w świecie Monarch. Reprezentuje utratę połowy wizji świata przez ofiarę – druga połowa została “wyjęta” i kontrolowana jest przez “trenerów”. W symbolice okultystycznej odnosi się to do Oka Horusa/Wszystkowidzącego Oka, symbolu tajemnej elity.

T-shirt promocyjny filmu  Sucker Punch (którego tematem był tak naprawdę program Monarch – zobacz artykuł “Sucker Punch” or How to Make Monarch Mind Control Sexy) zawierający krwawiące oko.

Pęknięta twarz na plakacie Czarnego Łabędzia - artykuł o filmie tutaj)

Złoty Świt

Złoty Świt (Golden Dawn) jest osobowością która widziała narodziny córki Aimee. Dawn myśli jednak że Aimee wciąż jest dzieckiem i nie rozpoznaje nastolatki która mieszka razem z nią w domu. Zwrot “Złoty Świt” wywodzi się z okultyzmu, jest również nazwą potężnego tajnego stowarzyszenia uczącego hermetycznej Kabały, astrologii, tarota, geomancji i alchemii. W swoich szeregach miała tak prominentnych okultystów jak Arthur Edward Waite i Aleister Crowley. Procesy programowania umysłów w Monarch związane są antycznymi naukami, okultyzmem, niezależnie czy jest to magia hermetyczna, symbolika kabały czy wzywanie demonów. Nie jest więc niczym dziwnym że otrzymała ona imię inspirowane okultyzmem.

Jej obraz “The Naming” (Nazywanie) pokazuje proces tworzenia i nazywania nowej osobowości.

“The Naming” jest autoportretem Kim. Oko zostało usunięte i umieszczone powyżej, proces jest krwawy gdyż taka jest natura tego procesu. Po raz kolejny kontrola umysłu powiązana jest z symboliczną utratą jednego oka, które zastąpione zostało formułką/wierszem- tekstem który zapewne był używany w czasie programowania.

Większość obrazów Dawn przedstawia manekiny bez kończyn, poddawane różnym rodzajom tortur.

Bezręka Bogini “Armless Goddess”

“Armed Goddess” przedstawiająca kolejną scene tortur

Klucz

Osobowość imieniem “Key” wydaje się mieć duże zrozumienie procesu kontroli umysłu i jego okultystycznego aspektu. Imię Key-Klucz odnosić się może do terminu “Klucz Tajemnic” lub też “Klucza Salomona”, gdyż osoba ta najprawdopodobniej rozumie mistyczne idee stojące za programowaniem. Większość jej obrazów opisuje proces programowania jako kabalistyczne “Wielkie Dzieło” i skupia się często na Drzewie Życia (główny symbol kabały).

“It Happens”(Zdarza się) jest niezwykle szczegółową pracą ukazującą kilka poziomów programowania potrzebnych do złamania i kontroli ofiary. “Zdarza Się” równie dobrze mogłoby nazywać się “Zdarzyło Się”.

“Zdarza Się” składa się z nakładających się na siebie warstw otaczających centralną postać: bezbronnego człowieka przypiętego do łóżka. Głowa jest symbolicznie “odcięta” od reszty ciała narysowaną linią- odwołanie do rozpadu osobowości, dysocjacji. Każda z warstw posiada zestaw piktogramów opisujących traumatyczne zdarzenia lub okultystyczną symbolikę. Warstwa zewnętrzna pokazuje sceny elektrowstrząsów, zwisania z drzewa, więzienia w klatce, gwałtów (czasem z udziałem zwierząt), zakopywania żywcem itd. Z warstwy tej wybiegają strzałki wskazujące na kolejną warstwę zawierającą znaki zodiaku. Według Fritza Springmeiera znaki zodiaku używane są w tym wypadku do kodowania i podpisywania poszczególnych programów. Warstwa środkowa, bezpośrednio otaczająca ofiarę, pełna jest słów typu “piekło”, “diabeł”, “krew” i “zabić”- słów używanych do dalszego podtrzymywania szoku u ofiary.

Kolejny obraz zatytułowany “Złota Kabała” używa tego samego motywu warstw, lecz zamiast scen drastycznych używa symboliki okultystycznej, a w centrum obrazu umieszczone jest kabalistyczne Drzewo Życia. Wszystkie kolorowe sfery tego Drzewa, zwane sefirotami, używane są w programie Monarch jako “szufladki” do trzymania alternatywnych osobowości. Warstwa zewnętrzna zawiera imiona wszystkich sefirot, łącznie z przypisanymi im hebrajskimi literami.

Użycie okultystycznego aspektu Drzewa Życia w tym obrazie daje nam kompletny obraz całej idei procesu prania/kontroli umysłu. Z matematyczną precyzją opisują one cały proces programowania, opisywany nam przez różncyh autorów takich jak Fritz Springmeier:

“Kabała jest tożsama z hermetyzmem i magią hermetyczną. Kabała jest żydowsko-babilonskim systemem magicznym (znaczy się ówcześni Żydzi nauczyli się jej w Babilonie, w okresie niewoli po zniszczeniu Jerozolimy-przyp. tłum). Żydowscy czarni magowie przynieśli ją do Europy. Jej ekspansja zaczęła się w okresie Oświecenia. Według okultystów wielkie piramidy są symbolem kabalistycznego Drzewa Życia – gałęzie Drzewa formują 4 linie oparte na podstawie piramidy. Ponieważ kabała jest zródłem ich magii hermetycznej, systemy programowania używane przez Illuminati skupiają się na stworzeniu w ofierze wewnętrznego Drzewa Życia i Drzewa Zła (…)

Pokoje drzewa życia posiadają imiona. Praktycznie każda ofiara hierarchii Illuminati posiada w sobie kabalistyczne Drzewo Życia. Drzewo te leży u podstawy kolejnych drzew. Kręgi które tworzą wewnętrzne Drzewa nazywane są przez ocalałe ofiary “pokojami” lub “kwadratami”. Alternatywne osobowości mogą używać wewnętrznego Drzewa Życia do (odprawiania magii  wewnątrz?)(…) Poszczególne kręgi Drzewa są pokojami do których można wejść. Mt. Qabbalah (Góra Kabały) jest symbolem używanym w Kabale.”
- Fritz Springmeier, The Illuminati Formula to Create a Mind Control Slave

Obraz “Seven Levels”(Siedem Poziomów) jest kolejnym szczegółowym opisem procesu dysocjacji.

Złożona z siedmiu poziomów praca ukazuje “ewolucje” ofiary od poziomu piekła traumy, do “niebiańskiego” uczucia dysocjacji (rozszczepienia). Pierwsze dwa poziomy zawierają w sobie straszliwe sceny tortur. Np. w prawym dolnym rogu widzimy kobietę rodzącą martwe dziecko w basenie pełnym krwii, pod napisami “No Life”, “Death” i “Blood Death All Around” (Krwawa śmierć dookoła). Mamy tam też kilka obrazków dzieci więzionych w klatkach, poddawanych elektrowstrząsom i wieszanych do góry nogami. Odwrócone krzyże i napisy typu “Satan” przypominają nam że te okrutne wydarzenia katalogowane są oficjalnie jako rytuały satanistyczne (Satanic Ritual Abuse – SRA).

Cała ta udręka, ból i cierpienie transferowane są do warstwy powyżej, przedstawiającej całą galerię mistycznej symboliki: Drzewo Życia, znaki zodiaku, wszystkowidzące oko itd. To podczas tego okultystycznego etapu dokonuje się cała transformacja.

Najwyższy poziom pokazuje jedyną drogę ucieczki z tego cierpienia: rozszczepienie (dysocjacje). Ukazana jest nam w formie anioła wznoszącego się do nieba. Jeśli przypatrzymy się uważniej ujrzymy tam Wszystkowidzące Oko, przypominające nam że nie mamy do czynienia z prawdziwą wolnością, lecz z kontrolowanym stanem stworzonym przez “treserów”.

Judy

Anorektyczna nastolatka. Większość jej prac skupia się na koncepcie dwoistości – podstawowym okultystycznym koncepcie używanym przez rytuały programowania. Dwoistość, dwudzielność, duality jest starożytnym, hermetycznym konceptem reprezentowanym przez kolor biały i czarny, tak jak w przypadku szachownicy masonów lub symbolu Ying Yang.

Masońska szachownica, na której odbywają się ceremonie i rytuały tajnych stowarzyszeń, jest często używana w pracach Judy. Była ona zapewne wystawiona na naukę tego konceptu (dobra dziewczynka vs. zła dziewczynka – powszechny symbol w muzyce, np. Rihanna, Beyonce itd.) a czarno-biała szachownica prawdopodobnie używana była podczas programowania.

“Crying Rose” (Płacząca Róża) w pełni wykorzystuje temat rozdzielenia używanego w rozszczepianiu osobowości. Płacząca dziewczyna, ubrana w czarno-białą sukienkę odwołującą się do szachownicy na podłodze.

“Symbolic or What”(Symboliczny czy Jak), rzeczywiście jest bardzo symboliczny. Dwie dziewczyny (lub dwie osobowości tej samej dziewczyny) starają się unikać dotykania szachownicy na podłodze z powodu obecności węża. Wydają się zakrywać swoje genitalia, co może oznaczać że wąż ten jest symbolem fallicznym. Obraz wskazuje też na silne oddziaływanie szachownicy na ofiary, która ma dla nich prawdziwą moc -myśl która musiała być zaszczepiona przez program.

Ten obraz portretuje ofiary Monarch jako dosłowne pionki na szachownicy, które mogą być zagrane a następnie odrzucone przez swoich kontrolerów.

Autoportret Judy ukazujący postać rozdzieloną na dwie różne osobowości. Dwoistość w tej pracy podkreślana jest przez odpowiednie użycie białego i czarnego koloru. Mocne słowa i przekleństwa przywołują obrazy brutalnego procesu wiodącego do fragmentacji osobowości.

Ria Pratt

Te obrazy są chyba najbardziej drastyczne i dosłowne, ale też ujawniające najwięcej. Ta osoba wierzy że ma 12 lat, jej spojrzenie na tortury którym była poddawana jest więc bardzo przejrzyste. Samo oglądanie tych obrazów jest ciężkim przeżyciem, a gdy zdamy sobie sprawe że są to zdarzenia prawdziwe, dosłownie serce się kraja.

“It’s a Dog’s Life”(To Jest Pieskie Życie) pokazuje ofiary kontroli umysłu trzymane na smyczy jak psy – technika służąca do dehumanizacji i upokorzenia. Zauważmy te prawie “przejrzyste” figury dzieci wznoszących się w powietrze, reprezentujące rozszczepione osobowości. Napis na ścianie “Pratt Was Here”(Pratt Tu Była) potwierdza że osoba ta uczestniczyła w tych wydarzeniach.

“Too Much” (Za Dużo), obraz ukazujący ofiary poddawane elektrowstrząsom przez “tresera” z chorym uśmieszkiem. Ból ten to “Za Dużo” dla ofiary, która poddaje się rozszczepieniu tożsamości.

“What Ted Saw” (Co Widział Ted) opisujący gwałt na dziecku dokonywany przez kontrolerów. Ted jest małym miśkiem leżącym pod ścianą. Małym ofiarom programowania często daje się miśki (teddy bears) by te przywiązały się do nich emocjonalnie. Przywiązanie te jest pózniej wykorzystywane przez “treserów” do zadawania kolejnych cierpień.

“Ted’s Legless”(Beznogi Ted): Kontroler Rii wyrywa nogi jej najlepszemu przyjacielowi, jednocześnie przyciskając ją do ziemi. Cierpienie prowadzi do rozszczepienia reprezentowanego przez niewyrazną wersję dziewczynki unoszącej się w powietrzu. Na ścianie widnieją napisy: “Pomóż mi proszę” i “Pratt tu była”.

Symbol miśka bez nóg wykorzystywany jest czasem przez mass media w obrazach zawierających odwołania do kontroli umysłu. Obrazek powyżej pochodzi z klipu Jessie J (zobacz cały artykuł) zawierającego więcej symboliki programu Monarch.

“Unspeakable” (Niewypowiedziane) pokazuje coś na co rzeczywiście brak jest słów: wykorzystywanie dziecka. Dziwne formułki wypisane na ścianie oraz odwrócony krzyż – symbol wydający się być dobrze pamiętany przez wszystkich niewolników Monarcha.

“No No!” (Nie Nie) pokazuje nam przymusową aborcję lub przedwczesny poród. Krwawą operację musi oglądać Ria, prawdopodobnie dla efektu szoku. Według Ellen P. Lacter płody są wykorzystywane do rytuałów ofiarnych lub używane jako kolejni niewolnicy.

Kolejna scena wykorzystywania seksualnego dzieci które poddane są dysocjacji (lewitujące postacie).

Dzieci trzymane w klatkach jak zwierzęta przygotowują się do tortur z ręki “tresera” (który również wydaje się być rozszczepiony).

Konkluzja

Mimo pewnego zainteresowania ze strony mediów przypadkiem Kim Noble, prawdziwe zródło jej stanu – programowanie Monarch -nie jest omawiane przez nikogo. Głębsza analiza prac Noble pokazuje nam dobrze zorganizowaną, posiadającą dużą wiedzę w dziedzinach okultystycznych, naukowych oraz duże zasoby materialne grupę. System stworzony przez tych ludzi więzi ludzi, głównie dzieci, którzy poddawani są torturom i cierpieniu w celu programowania im osobowości alternatywnych. Fakt że żadna gazeta nie odważyła się na śledztwo w tej sprawie, a nawet nie wspomniała o powiązaniu w programem MK-Ultra, programem który juz od dawna nie jest żadną teorią spiskową, pokazuje tylko jak duże są wpływy tej organizacji. Bezduszni kontrolerzy pokazani na obrazach Kim Noble nie są szalonymi psychopatami, lecz wysokimi rangą przedstawicielami Illuminati, organizacji cieszącej się ze wsparcia i tuszowania swych występków przez media. W rzeczywistości, są oni częścią mediów, jako iż świat korporacji, świata rozrywkowego i informacji jest często powiązany z programem Monarch.

Częściowo z tego właśnie powodu symbolika Monarch występuje w mainstreamowym przemyśle rozrywkowym. Niektóre z największych gwiazd muzycznych są produktami kontroli umysłu. Te same symbole których używano przy ich programowaniu wysyłane są teraz w świat. Wysokiego poziomu treserzy oraz ich niewolnicy (ci którzy odnieśli “sukcesy” na różnych poziomach programowania) wysyłani są do dalszego działania w show biznesie. Część z naszych idoli to jedynie marionetki kontrolowane przez swych treserów ukrywających się za kurtyną. Są oni niewidoczni dla większości, w przeciwieństwie do symboliki którą aktywnie promują za pomocą mediów.

Wiele z tych, opisanych wcześniej symboli wywodzi się z mrocznego świata Monarch, używającego kompleksowego systemu okultystycznego do tworzenia “włączników” (słów/obrazów-kluczów). Pomimo tego że większość z nas ma szczęście i nie uczestniczyła nigdy w piekle które stało się udziałem tych osób, wciąż jesteśmy wystawieni na programowanie dzieki telewizji, filmom, muzyce i innym środkom używanym przez nasze media. Ci którzy stoją za tym wszystkim dążą do powolnego przyzwyczajania ludzi do ich istnienia, oraz do uznania ich działań jako coś normalnego. Dlaczego dzieci wystawiane są na tak duże ilości seksu pokazywanego w mediach? Czy dlatego że ludzie w biznesie rozrywkowym są powiązani z ludźmi którzy dokonywali tych chorych rzeczy opisanych powyżej? Smutne… nasza rzeczywistość jest gorsza od fikcji.

--------------------------------------------------------------